การหาหอยลอแก(หรือหอยตาควาย)ของชาวบ้านบริเวณป่าชายเลนในอำเภอยะหริ่ง มีวิธีการดูโดยสังเกตดินโคลนเพราะตัวหอยจะโผล่แค่ปากเป็นทางยาวไว้คอยจับเหยื่อ ซึ่งตอนแรกต้องรู้ตำแหน่งของหอยลอแกก่อน โดยฟังเสียงงับเหยื่อของหอย แล้วไปตามเสียงเพื่อสังเกตดินโคลนบริเวณนั้น (แต่บางครั้ง การได้ยินเสียง ก็ไม่จำเป็นต้องเจอหอยลอแกเสมอไป)

สิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้ก็คือ ถ้าเสียงงับเหยื่อยิ่งดัง แสดงว่า ขนาดของหอยลอแกยิ่งใหญ่เนื่องจากฝาหอยที่ใหญ่ทำให้เกิดเสียงดังนั่นเอง อาหารของหอยลอแกคือลูกกบตัวเล็ก แต่ถ้าช่วงน้ำขึ้น จะมีลูกปลาตัวเล็กเป็นเหยื่อด้วย สำหรับรสชาติของหอยลอแก ถ้าเป็นขนาดกลาง เนื้อจะมีความอร่อยกว่า แต่ถ้ามีขนาดใหญ่มาก เนื้อจะเหนียวหนืดขึ้น

วันนี้เรามานั่งเรือพร้อมชาวบ้านออกไปหาหอยลอแกตามป่าโกงกาง(หรือที่เรียกกันอีกชื่อว่า“หอยตาควาย”)กัน โดยปกติ การหาหอยลอแกนั้น ตอนน้ำลดเป็นช่วงที่ดีสุดเนื่องจากเราจะเห็นผิวดินโคลนตามป่าโกงกาง ถ้าเป็นน้ำขึ้นจะไม่สามารถหาได้ ดูจากสภาพตอนนี้ น้ำลดไปมากแล้ว ส่วนจะได้ผลอย่างไรนั้น ลงเรือมาด้วยกันเลย
บน – หลังจากจอดเรือและผูกเรือไว้กับหลัก เราก็เริ่มเดินเลาะป่าโกงกาง ภาพนี้เป็นอาณาเขตของต้นโกงกางในมุมกว้าง เราสามารถเดินเหยียบรากค้ำยันหนาๆของป่าโกงกางได้เนื่องจากความแข็งแรงของรากที่รับน้ำหนักตัวคนได้สบายๆ

ตอนนี้ยังคงสำรวจต่อไป ป่าโกงกางมีพื้นที่กว้างขวาง ต้องใช้เวลาสักหน่อย
ซ้ายบน - ตอนนี้ต้องคอยสังเกตปากหอยจากผิวดินโคลนก่อน ขณะเดียวกันก็ฟังเสียงฝาหอยที่กระทบกันตอนหอยจับเหยื่อด้วย บริเวณน้ำริมป่าโกงกางไม่ลึกมาก เราสามารถเดินเหยียบขี้เลน(หรือดินเหลว)ที่จมตื้นๆอยู่ใต้น้ำได้
ขวาบน – เดินเหยียบขี้เลนบ้าง เหยียบรากบ้าง จากมุมหนึ่งถ้าไม่พบ เราก็ย้ายไปอีกมุมหนึ่ง เนื้อที่ของป่าโกงกางกว้างใหญ่
ขวากลาง – การสอดส่องเป็นเรื่องสำคัญ
ซ้ายกลาง – เหมือนจะเจออะไรเข้าให้แล้ว ลองเอื้อมมือไปหยิบดู
ซ้ายล่าง - ตอนนี้เจอหอยลอแกแล้ว เมื่อจับหอยได้ ก็เอาไปสะบัดกับน้ำเพื่อล้างขี้เลนตามตัวหอยให้หลุดออก
ขวาล่าง - และนี่คือภาพหอยลอแกที่เราจับมาให้ดูกันว่ามีหน้าตาเป็นอย่างไร เหรียญสิบที่วางบนตัวหอยช่วยเทียบขนาดตัวหอยให้เรานึกภาพออกได้