ในพงศาวดารเหนือกล่าวว่า พระเจ้ากาแตให้มอญน้องผู้เป็นญาติมาสร้างวัดสนามชัยพร้อมบูรณะวัดป่าเลไลยก์ จึงนับว่าวัดนี้สร้างมาก่อนปี พ.ศ.1746 วัดนี้มีเจดีย์ขนาดใหญ่และกำแพงแก้วพร้อมเจดีย์บริวารทั้ง 4 ทิศ รวมทั้งวิหารและอุโบสถ สำหรับเจดีย์องค์นี้มีการสร้างซ้อนกันอย่างน้อยสองสมัยตั้งแต่สมัยทวารวดี สมัยอู่ทอง และสมัยอยุธยา

วัดสนามชัยกลายเป็นวัดร้างที่ยังทิ้งร่องรอยอดีตต่างๆให้คนรุ่นหลังได้สันนิษฐานต่อไป นั่นก็คือ ซากฐานเจดีย์ขนาดใหญ่ท่ามกลางความร่มรื่นของต้นไม้ใบหญ้า และเมื่อทีมงานเดินสำรวจสิ่งก่อสร้างรอบเจดีย์ผนวกเข้าไป ที่นี่กลายเป็นอีกหนึ่งโบราณสถานที่น่าสนใจทันที
บน – ใครก็ตามที่มาเที่ยวชมวัดสนามชัย เราจะเห็นองค์เจดีย์ทรงสูงโดดเด่นมาแต่ไกลเลย (จากภาพ ทางซ้ายคือ องค์เจดีย์ขนาดใหญ่ ใต้อักษร ntang คือเจดีย์บริวารที่รายล้อมฐานเจดีย์ประธาน ซึ่งเราจะเห็นได้ทุกทิศ ส่วนอักษร com ฐานอิฐบริเวณนั้นก็คือ วิหาร)

ได้เวลาเก็บรายละเอียดกัน
ซ้ายบน – จุดนี้คือวิหารที่อยู่ทางทิศตะวันออก
ขวาบน – เมื่อเดินขึ้นมา เราจะเห็นซากวิหารที่ยังหลงเหลืออยู่ตามนี้
ซ้ายกลาง – ด้านทิศตะวันตกเป็นที่ตั้งของอุโบสถ ซึ่งปัจจุบันเหลือแต่ฐานเช่นกัน
ขวากลางบน – พระพุทธรูปสีขาวสามองค์ประดิษฐานอยู่บริเวณอุโบสถหน้าเจดีย์ประธาน
ซ้ายล่าง – ถ้าเราเดินมาทางทิศเหนือ เจดีย์ฟากนี้ทำให้เห็นความสมบูรณ์ของส่วนยอดซึ่งเหลืออยู่เพียงซีกเดียว (จากภาพ เจดีย์ประธานนี้เป็นเจดีย์ทรงสิบหกเหลี่ยมซึ่งเชื่อกันว่า น่าจะเป็นต้นแบบของศิลปกรรมแบบอู่ทองหรือสุพรรณภูมิในระยะแรก อันเป็นต้นแบบของเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยมในช่วงต่อมา และเมื่อประเมินจากซากฐานเจดีย์ที่ใหญ่โตมาก จึงประมาณว่า หากอยู่ในสภาพสมบูรณ์ น่าจะมีความสูงประมาณ 70-80 เมตร ทั้งนี้องค์เจดีย์ประธานมีกำแพงแก้วและระเบียงคดอยู่โดยรอบ)
ขวากลางล่าง – ด้านทิศใต้มีประตูทางเข้าสู่องค์เจดีย์ด้านในด้วย
ขวาล่าง - ภายในองค์เจดีย์จะกลวงเป็นห้องสี่เหลี่ยม เมื่อปี พ.ศ.2504-2505 กรมศิลปากรทำการขุดแต่งองค์เจดีย์เป็นครั้งแรกเพื่อหาโบราณวัตถุและไม่พบอะไร แต่เจออัฐิธาตุป่นของคนปนอยู่กับเถ้าถ่านเป็นจำนวนมากในองค์เจดีย์ จึงเชื่อว่า เป็นอัฐิของทหารที่เสียชีวิตในการทำสงครามกับพม่าที่เมืองสุพรรณบุรีในสมัยกรุงศรีอยุธยา (จากภาพ ยอดเจดีย์ด้านบนเมื่อมองจากด้านในองค์เจดีย์ขึ้นไป)