บ้านในสอยเป็นหมู่บ้านที่มีกะเหรี่ยงคอยาวอาศัยอยู่ ซึ่งในอดีต ชาวกะเหรี่ยงคอยาวเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีถิ่นอาศัยอยู่ในประเทศพม่า ต่อมาเกิดเหตุการณ์สู้รบกันระหว่างกองกำลังกะเหรี่ยงและรัฐบาลทหารในประเทศพม่า จึงทำให้ชาวกะเหรี่ยงบางส่วนอพยพข้ามชายแดนมาฝั่งไทย แม้ปัจจุบันวิถีชีวิตของชาวกะเหรี่ยงคอยาวจะเปลี่ยนไปจากในอดีต คือเริ่มมีการดำรงชีวิตตามยุคสมัยมากขึ้น แต่ก็ยังมีชาวกะเหรี่ยงคอยาวที่ยังคงสวมห่วงคอทองเหลืองเพื่ออนุรักษ์รูปแบบดั้งเดิมไว้


ในความรู้สึกของทีมงาน บ้านในสอยโซนนอกมีความเจริญเหมือนกับหมู่บ้านทั่วไป แต่เมื่อเดินทางลึกเข้าไปถึงโซนกลาง บ้านเรือนจะเริ่มเป็นบ้านไม้และถนนก็เริ่มเปลี่ยนจากลาดยางเป็นดินลูกรัง แต่การจะพบชาวกะเหรี่ยงคอยาวนั้น เราต้องเข้าไปบ้านในสอยโซนในสุด ซึ่งเป็นถนนดินลูกรังต่อเข้าไปอีก 200 กว่าเมตร
บน – บ้านในสอยโซนใน(ซึ่งเป็นที่อาศัยของชาวกะเหรี่ยงคอยาว)มีถนนดินลูกรังหนึ่งสายเข้ามาถึงในหมู่บ้าน โดยบ้านเรือนจะอยู่ทางซ้ายและขวาของถนนไปตลอด ทุกหลังมีโครงสร้างไม้เป็นหลัก ส่วนบรรยากาศหมู่บ้านค่อนข้างเงียบสงบ สำหรับบ้านโซนในนี้มีทั้งแบบหนึ่งชั้นและสองชั้น ถ้าเป็นหนึ่งชั้นจะมีทั้งยกพื้นเตี้ยๆและยกเป็นใต้ถุนสูง แต่ถ้าเป็นสองชั้นก็มีห้องชั้นล่างและชั้นบนแบบทั่วไป เท่าที่ทีมงานเห็นคร่าวๆน่าจะมีประมาณ 30 หลังคาเรือน (จากภาพ ทีมงานเข้ามาในหมู่บ้านโซนใน แล้วหันไปมองถนนและบ้านเรือนที่เพิ่งเดินผ่านเข้ามา แต่ถ้าเริ่มมองจากถนนดินลูกรังเข้ามาในหมู่บ้านแทน นอกจากบ้านเรือนซ้ายขวาแล้ว ซ้ายมือช่วงต้นของถนนไปด้านหลังบ้านเรือน(หรือก็คือ ทางขวาในภาพนี้)ยังมีบ้านเรือนอีกสามสี่หลังด้วย และขวามือของถนน(ไปทางด้านหลังบ้านเรือน)ที่ติดกับโรงเรียนด้านใน(หรือก็คือ ทางซ้ายในภาพนี้)ก็มีบ้านเรือนเช่นกัน)

หลังจากเห็นหมู่บ้านกะเหรี่ยงคอยาวคร่าวๆแล้ว สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ชาวกะเหรี่ยงคอยาว ภาษาในหมู่บ้านจะผสมผสานกันหลากหลาย ทั้งพม่า ไทใหญ่ กะเหรี่ยง และไทย ตอนนี้เราไปทักทายพวกเขาสักหน่อย
ซ้ายบน – ชาวกะเหรี่ยงคอยาวจะนั่งประจำร้านค้าเพื่อขายสินค้าที่ระลึกให้กับนักท่องเที่ยว หลังจากทีมงานซื้อสินค้าเล็กๆน้อยๆแล้ว ก็ขอเก็บภาพชาวกะเหรี่ยงคอยาวมาฝากกัน
ขวาบน – ชาวกะเหรี่ยงคอยาวอีกร้านหนึ่ง (จากภาพ ผู้คนในหมู่บ้านไม่ว่าชายหญิงหรือเด็กเล็กจะแต่งตัวตามปกติทั่วไป มีเพียงป้าๆประจำร้านเท่านั้นที่ยังดำรงชีวิตในแบบกะเหรี่ยงคอยาวอยู่ แต่เมื่อเทียบกับจำนวนคนในหมู่บ้านโซนในแล้ว ถือว่ามีไม่มาก)
ขวากลางบน – ร้านสินค้าที่ระลึกของบ้านในสอย(ที่มีกะเหรี่ยงคอยาวนั่งจำหน่าย)มี 8 ร้านด้วยกัน หน้าตาแผงแต่ละร้านก็ไม่ต่างกัน ที่แตกต่างคือ บางร้านสร้างอยู่ริมถนนติดกับหน้าบ้านตัวเอง ขณะที่บางร้านสร้างเป็นเพิงเดี่ยวๆอยู่ริมถนน ส่วนสินค้าในแต่ละร้านจะคล้ายกัน อาจต่างกันบ้างในบางประเภท และทั้งหมดก็มีผ้าพันคอ ไม้ตั้งโชว์แกะสลักกะเหรี่ยงคอยาว กำไลเงิน กำไลทองเหลือง ช้างแกะสลัก ห่วงคอทองเหลือง แม็กเน็ตกะเหรี่ยงคอยาว ที่เปิดขวดกะเหรี่ยงคอยาว พวงกุญแจกะเหรี่ยงคอยาว กำไลข้อมือยืดหดได้ สายข้อมือ ไม้นวดกล้ามเนื้อ ธงสะบัด พัดหมวก ไปป์ดูดยา แผ่นไม้แกะสลักกะเหรี่ยงคอยาวแขวนผนัง ดินสอกะเหรี่ยงคอยาว ป๋องแป๋ง ถุงผ้า กบส่งเสียง ย่าม ตุ๊กตาช้าง เข็มขัดเงิน สร้อยไข่มุก สร้อยคอ แหวนทองเหลือง กางเกงผ้า และกระเป๋าผ้า
ซ้ายกลาง – โรงเรียนประจำหมู่บ้าน (จากภาพ โรงเรียนนี้มีไม่ครบทุกชั้นเรียนและตั้งอยู่ด้านในสุดของหมู่บ้าน)
ขวากลางล่าง – มุมนี้เป็นน้ำจืดที่ชาวบ้านจะมารองน้ำใส่แกลลอนกลับไปใช้ โดยเป็นน้ำที่ต่อท่อมาจากแหล่งน้ำธรรมชาติบนภูเขา (จากภาพ ก็อย่างที่ทีมงานบอกไปว่า ชาวบ้านส่วนใหญ่ในหมู่บ้านโซนในแต่งกายตามยุคสมัย)
ซ้ายล่าง – ทีมงานเหลือบไปเห็นร้านสะดวกซื้อที่ขายอยู่ในบ้านหลังหนึ่งและเป็นเพียงร้านเดียวประจำหมู่บ้านโซนใน สินค้าทั้งหมดมีดังนี้ ขนมขบเคี้ยวมีโลตัสรสทรงเครื่องและรสสาหร่ายทรงเครื่อง เวเฟอร์ผสมนมถั่วตรา MWAMWALAY ข้าวซอยตัด โดนัตเกลียว ไดโนพารค์รสซีฟู้ด ขนมลักยิ้ม ขนมเปี๊ยะตรานิจนิภา เวเฟอร์สอดไส้ตรานาบาติ ถั่วแผ่นทอด ปูไทยรสหมึกและรสโนริสาหร่าย เอฟเอฟรสพริกหยวก นมแท่งรสนมและรสช็อกโกแลต ผิงผิงแพนด้าเวเฟอร์สติ๊กรสสตรอว์เบอร์รี แจ๊กซ์พร้อมซอสพริก ตะวันรสหมึกสามรสและรสกุ้งกรอบ มันฝรั่งทอดกรอบจากพม่าตรา Du Du คุกกี้สอดไส้ครีมมะม่วงจากพม่า ถั่วยำพม่าใส่ใบชาตรา Yuzana ถั่วลิสงเม็ดทอด หมี่กรอบรสข้าวโพดตราลิงจอมซน ลูกอมกาแฟตราเอสเพรสโซ ลูกอม X.O. รสเมลอนและรสสตรอว์เบอร์รี และลูกอมไดนาไมท์รสมินต์สอดไส้ช็อกโกแลตและรสสตรอว์เบอร์รีสอดไส้ช็อกโกแลต บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปซองมีมาม่ารสหมูสับและรสต้มยำกุ้ง เอฟเอฟรสต้มยำทะเลและรสต้มยำกุ้งมะนาว และบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากพม่า เครื่องดื่มมีเอ็มร้อยห้าสิบ แลคตาซอยกล่องสูตรออริจินอล แฟนต้า(น้ำเขียวและน้ำแดง) และน้ำส้มสายน้ำผึ้งตราดังว่า เครื่องดื่มซองมีเบอร์ดี้รสครีมมีลาเต้และรสโรบัสตาทรีอินวัน และโอวัลติน ของแห้งของชำมีไข่ไก่ ธัญพืชข้าวโอ๊ดรสวานิลลาตรา Calsome น้ำตาลทรายไม่ฟอกสี ปลากระป๋องตราสกายเบิร์ด ข้าวโพดเม็ด และปลากระป๋องตรานกพิราบ ส่วนหมวดสินค้าอุปโภคมียาสีฟันคอลเกต แปรงสีฟันตรา Palmmade สบู่ฟลอเร่ ไฟแช็กตรา Poly สบู่นกแก้ว นีโอพลาส และน้ำยาล้างจาน
ขวาล่าง – ชาวบ้านในหมู่บ้านกำลังปรุงของกินอยู่ ที่เห็นในหม้อนี้คือ“ตากูด”ซึ่งเป็นขนม มีรสหวานจางๆ ภายในหม้อยังมีเนื้อแป้งใสๆเป็นชิ้นขนาดเล็กจิ๋วมากมายผสมอยู่ด้วย