อุโมงค์ช่องเขาเป็นอุโมงค์รถไฟสายเดียวของภาคใต้ที่มีความยาว 235.90 เมตร บริเวณโดยรอบรายล้อมด้วยต้นไม้ป่าเขาเขียวร่มรื่น รวมทั้งป่ายางกับสวนมังคุดที่อยู่ไม่ไกล อุโมงค์แห่งนี้เป็นอุโมงค์ลอดภูเขาระหว่างสถานีรถไฟร่อนพิบูลย์และสถานีรถไฟช่องเขา ถ้าเรามาจากสถานีรถไฟช่องเขา เมื่อรถไฟลอดอุโมงค์และพ้นปากอุโมงค์อีกด้าน(ที่มุ่งหน้าสู่สถานีร่อนพิบูลย์)มาได้ไม่เมตร จะมีศาลปู่ทวดรามอยู่ทางซ้ายมือด้วย

อนึ่ง อุโมงค์รถไฟแห่งนี้ คนท้องถิ่นจะเรียกว่า“หน้าถ้ำ”

ไหนๆเราอยู่ในอำเภอร่อนพิบูลย์ ถ้าไม่ได้ชมอุโมงค์ลอดภูเขาแห่งเดียวของภาคใต้ที่อำเภอนี้ คงมาเสียเที่ยวแน่ ตอนนี้ทีมงานอยู่ท่ามกลางธรรมชาติแล้ว แต่ดูลาดเลา ยังไม่ถึงเวลาของรถไฟแล่นมา เสียงปู๊นปู๊นยังเงียบสนิทอยู่ รีบไปดูกันดีกว่า
บน – รางรถไฟเบื้องหน้ากำลังมุ่งหน้าเข้าอุโมงค์เพื่อไปสถานีรถไฟร่อนพิบูลย์ หรือถ้ารถไฟโผล่พ้นปากอุโมงค์นี้ออกมาเมื่อไหร่ นั่นหมายถึงกำลังมาสถานีรถไฟช่องเขาเป็นสถานีถัดไป (จากภาพ ต้นไม้สองข้างทางหนาทึบและเขียวชอุ่มมาก)

ถึงเวลาสำรวจเส้นทางมุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟร่อนพิบูลย์ก่อน
ซ้ายบน – ปากทางอุโมงค์ลอดภูเขา
ขวาบน – บรรยากาศในอุโมงค์ช่วงต้นทาง รางรถไฟวางเป็นแนวโค้งก่อนหายลับไปในความมืดกลางอุโมงค์ แล้วไปพบแสงสว่างอีกครั้งที่ปลายอุโมงค์
ซ้ายกลางบน – ภาพนี้เราจะเห็นรางรถไฟที่วิ่งมาเพื่อลอดอุโมงค์ไปสถานีรถไฟร่อนพิบูลย์ ขณะเดียวกัน รถไฟที่วิ่งออกมาจากอุโมงค์นี้กำลังมุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟช่องเขาเป็นลำดับถัดไป
- ได้เวลาไปดูอุโมงค์อีกด้านที่ขบวนรถไฟลอดเข้าออกบ้าง
ซ้ายกลางล่าง – ปากทางอุโมงค์ลอดภูเขาอีกด้าน
ขวากลาง – จากในอุโมงค์มองออกไปด้านนอก
ซ้ายล่าง – รางรถไฟกำลังมุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟร่อนพิบูลย์เป็นสถานีต่อไป ในทางกลับกัน รถไฟกำลังวิ่งจากสถานีรถไฟร่อนพิบูลย์เข้าหารางนี้เพื่อไปสถานีรถไฟช่องเขาเป็นสถานีถัดไป
ขวาบน - ภาพอุโมงค์ที่มุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟช่องเขาจากระยะไกล จะสังเกตได้ว่า ริมรางรถไฟทางขวามีเพิงหมาแหงนด้วย เลยขึ้นไปเป็นศาลปู่"ทวดราม"ต่อ ขณะที่โดยรอบมีต้นไม้หนาแน่นทั่วบริเวณ